थांब पावसा!
कवियत्री: डॉ. ज्युबेदा तांबोळी
फोटो साभार: pixabay.com
पावसा, थांबव तुझा खेळ
घरी परतायची झाली वेळ।
संपले तुझे महिने चार
आला तुझा कंटाळा फार।
मुलांना नाही बागडता येत
घरीचं कोंडण्याचा आहे का बेत?
ढगाकडे लागले किसानांचे डोळे
पिके गेली वाहून उरले अश्रु मळे।
ओढे-नाले भरले येईल नदीला पूर
गरीबांचे सुख जाईल दूरदूर।
असा कसा तू झाला आहेस लहरी
खरं सांग, तुझी त्तबेत नाही का बरी?
जा तुझ्या घरी आलाय दसरा
सर्वांचा चेहरा होवू दे ना हसरा।
काय तुझ्या मनात, कानात माझ्या सांग
पण आत्ता मात्र लगेचच थांब।
