फक्त बाबा म्हण !
लेखिका: डॉ. ज्युबेदा तांबोळी
ओळखलस का बाळ मला
दारी आलोय मी
कपडे आहेत चुरगळलेले
डोळ्यामध्ये पाणी
रस्ता चुकलो, खूप घाबरलो
आलोय रिक्षा पकडून
हार्ट अटॅक पाहुणा आला
बसलाय शरीरात घुसून
जवळच्या पाहुण्यासारखा
कांही घटका रमला
रिकाम्या हाती जाईल कसा?
प्राण तेवढा वाचला
शरीर खचलं, अवसान गळालं
बँक बँलन्सही संपला
थकलेल्या शरीरात प्राण तेवढा वाचला
तुझ्या आईच्या साथीने
लेकीच्या मायेने
औषधगोळ्या खातो आहे
पथ्यपाणी सांभाळतो आहे
चेकबुक कडे हात जाताच
हसत हसत उठले, पैसे नकोत म्हणाले
आठवणीने तुझ्या थोडे वाईट वाटले
थकले माझे शरीर तरी थकले नाही मन
गालावर हात ठेवून फक्त बाबा म्हण,फक्त बाबा म्हण
कणा कवितेवर आधारित
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा