"प्राक्तन"
लेखिका: डॉ. ज्युबेदा तांबोळी
जीवनयात्रेची एक प्रवासी
म्हणून जन्मले खरी
पण दिशा नव्हती बरी
समोर घनदाट जंगल
मागे खोल खोल दरी
नव्हते तिथे रविकिरण
नव्हता चंद्र नि चांदण्या
क्षितिजाचा नव्हताच पत्ता
पण एक मात्र खरे
दिलेस प्रचंड मनोबल
पुढे टाकण्या एकेक पाऊल
नायनाट केलास भितीचा
म्हणूनच रम्य असा खेळ
झाला माझ्या प्राक्तनाचा
दाखवून दिलेस लंगडाही
धावू शकतो इच्छा शक्तीने
जिंकू शकतो शर्यत धावण्याची
सार्थकी लागते नौका जीवनाची।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा