तो आणि पाऊस - मराठी कविता
✍️ ज्युबेदा तांबोळी
फोटो साभार: गूगल
तो नि पाऊस दोघे समान
एक मोठा दुसरा थोडा लहान।
दोघेही धो धो बरसतात
प्रेमसरींनी चिंब भिजवतात।
कधी जोरजोरात गडगडतात
सुखद वर्षावाने तृप्त करतात।
एकाला चिंता साऱ्या जगाची
दुसऱ्याला काळजी कुटुंबाची।
एकाला म्हणावे घननीळा
दुसऱ्याला वदावे लेकुरवाळा।
त्यांच्यामुळे येई जीवना अर्थ
तुम्हाविना जीवन होई व्यर्थ।
करता तुम्ही सृष्टी हिरवीगार
आनंदे नाचे सारा परिवार।
कधी तुम्ही जाता फार दूरदूर
मनाला लावता फारच हुरहूर।
सर्वांना वाटतो तुमचा आधार
तुम्हाविना सारेच निराधार।
अचानक येता फारच दाटून
खेद मनी येई भरभरून ।
तुम्हा दोघांची छानच गट्टी
नका करू आमच्याशी कट्टी।
