आमच्या संसारवेलीवर पहिलं फूल उमललं 'मलिका' नावाचं कन्यारत्न. जन्मतःच मणक्यांची वाढ अपूर्ण असलेने पाठीवर जखम घेऊन जन्माला आलं. तिला बरं करण्यासाठी खूप औषधोपचार केले, पण यश आले नाही. १४ जानेवारी रोजी ती देवाघरी निघून गेली. तिला मांडीवर घेऊन सुचलेल्या या काव्यपंक्ती तिच्या स्मृती दिनानिमित्त भावसुमनांजली......।।
ईश्वरा, अजब तुझी करणी - मराठी कविता
कवियत्री: डॉ. ज्युबेदा तांबोळी
फोटो साभार: गूगल
ईश्वरा अजब तुझी करणी ध्रु।
करिती पूजा नवस सायास
माता बनण्याची तिला आस
देतोस तिला एकच ध्यास
थकते अंती वाट पाहुनी ।।१।।
टाकुनी पाठीवर बालका
घास भरविण्या अर्भका
माता फिरते दारोदारी
आणुनी अश्रू नयनी।।२।।
पाप स्वतःचे लपविणारी
टाकते तान्हा रस्त्यावरी
हीच का ममता मातेची
टाकते तुझिया चरणी।।३।।
करूनी भविष्याचा विचार
उदरीही होतो अत्याचार
ही असे तुझीच कृपा
पाहतोस हे डोळे मिटुनी।।४।।
घेऊन हातावर सोनुली
भरूनी श्रद्धेची थैली
आणुनी उसने साहस
करिते तुला विनवणी ।।५।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा